Όταν τα αυταρχικά καθεστώτα σου χαλάνε την μέρα.

Δυστυχώς γράφω από το Κάιρο. Την Δευτέρα είχαμε στόχο να περάσουμε το βράδυ πιο κοντά στα σύνορα με την Γάζα όμως μια καλή προσπάθεια είχε ένα άδοξο τέλος. Δύο μέρες μετά την άφιξη μας στην Αίγυπτο έχουμε καταλάβει πολύ καλά πόσο μακρυά είναι η Παλαιστίνη.

Την Κυριακή την περάσαμε για να δικτυωθούμε με την υπόλοιπη ομάδα των ακτιβιστών και να εγκλιματιστούμε. Είναι φοβερό να σκεφτείς ότι το Καίρο είναι μια πόλη 18 εκατομμυρίων και το καταλαβαίνεις κάθε λεπτό. Μια μυρωδιά από λιβάνι και μπαχαρικά ανακατεύεται με την σκόνη της ερήμου και δίνουν το στίγμα του κέντρου στο οποίο μένει το μεγαλύτερο μέρος των ακτιβιστών.

Μια ξαφνική πληροφορία και καλές σχέσεις με ένα γκρουπ Γάλλων μας έδωσαν την ευκαιρία να κλείσουμε ένα λεωφορείο για όλη την ελληνική αποστολή και να ξεκινήσουμε οδικός μαζί τους προς τα σύνορα. Πίσω στην πόλη, οι υπόλοιπες ομάδες κάναν διαδηλώσεις και ακτιβισμό ενάντια στην σκληρή στάση της Αιγύπτου.

Λίγο έξω από την πόλη όμως οι αρχές σταματήσαν τα λεωφορεία μας για να αρχίσουν μακρές διαπραγματεύσεις μέχρι το βράδυ και να καταλήξουμε, με συνοδεία, όλοι πίσω στο Κάιρο.

Δυστυχώς ο χρόνος είναι περιορισμένος και οι ενδείξεις μέχρι στιγμής αποκαρδιωτικές. Ακόμη και το καραβάνι των 200 οχημάτων του Viva Palestina αναγκάστηκε να επιστρέψει πίσω στη Συρία και να πάρει θαλάσσια οδό με αβέβαιο μέλλον, λόγω της σκληρής στάσης των Αιγυπτιακών αρχών. Η ανάγκη για πίεση της διεθνής κοινότητας, όλων μας, να μας αφήσουν να περάσουμε είναι άμεση.

Συμμετέχετε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον ένα χρόνο από την σφαγή στη Γάζα την Τρίτη 29/12 στις 6μ.μ. στην Ισραηλινή πρεσβεία!

Όμως το ηθικό παραμένει ακέραιο και η σκέψεις όλων είναι στους κατοίκους της Γάζας που δοκιμάζονται καθημερινά, και ιδιαίτερα μετά τις δολοφονίες του Σαββάτου, η κατάσταση έχει αρχίσει και οξύνεται. Η δυσαρέσκιά των Παλαιστινίων κλιμακώνεται, ακόμη και ενάντια στην ίδια την παλαιστινιακή αρχή για τους χειρισμούς της.